Metin Altıok

HAYATI

1941 yılında İzmir-Bergama'da doğdu.Karşıyaka Lisesi ve Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Felsefe bölümünü bitirdi.Çeşitli işlerde çalıştı.1976 yılında ilk şiir kitabı 'Gezgin' yayınlanıncaya kadar resimle uğraştı, sergilere katıldı, kişisel resim sergileri açtı. Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsünde çalıştı, 1979 yılında öğretmenliğe başladı. Bingöl ve Karaman'da felsefe öğretmenliği yaptı, 1990 yılında emekliye ayrılarak Ankara'ya yerleşti.İşçi Partisi üyesi ve Aydınlık'taki Kara Kutu isimli köşenin yazarıydı.2 Temmuz 1993 Sıvas Katliamı'ndan yaralı kurtulan tek kişi olmasına rağmen, komadan çıkamadı ve 9 Temmuz 1993'te Ankara'da yaşama gözlerini kapadı.O bir şiir serüveninin kahramanı olarak şiir sevenlerin gönlünde şimdi.

Hüznü bol ozanlardandır. Şiir dili kendine has sözcük bireşimlerinden oluşur. Yalnızlık, gezginlik, yerleşiklik, yabancılık şiirlerinin ana temasını oluşturur. Sözcüklerden en çok da yıldız, güvercin, kedi, eller, yüz, ayna, rüzgâr, ilmik, gölge, gidiş, ahşap evler, yangınlar, yolcu/yolculuk, acılar vb. sözcüklerini kullanır. Bu sözcüklere simgesel anlamlar yükler, şiiri bu sözcüklerin yüklendiği simgeler ile var olur.

Ataol Behramoğlu, Büyük Türk Şiiri Antolojisi'nde şairin şiirini anlatıyor: ``M.Altıok'u şiirleri 70'li yıllarda yayınlanmasına karşın, şiirlerinin kaynakları bakımından 60'lı yılların geç ürün veren bir şairi olarak nitelemek gerekir. .... Bu kuşağın en romantik, duygucu şairleri arasında. Dili yalın. Benzetme yapmayı, anlaşılması güç olmayan simgeleri kurmayı seviyor.''

Metin Altıok 'Şiirin İlk Atlası' kitabında şiiri şöyle tanımlıyor: ``Şiir bilgisinin en önemli özelliği bu bilginin genel bir bilgi olmamasıdır. Çünkü şiir devingen ve değişken, her seferinde tek ve özgün olan çok özel bir varoluş biçimine sahiptir. Bu özellik başka şairlerin şiirleri için olduğu kadar aynı şairin şiirleri için de geçerlidir. Şiirle her karşılaşmamız bir öncekinden farklı, yeni bir karşılaşmadır.''

YAYINLANMIŞ ESERLERİ

Gezgin (1976)
Yerleşik yabancı (1978)
Kendinin avcısı (1979, Ahmet Telli ile 1980 Ö. F. Toprak şiir ödülü)
Küçük tragedyalar (1981)
İpek ve klabtan (1987)
Gerçeğin öte yakası (1990, Cemal Süreya şiir ödülü)
Dörtlükler ve desenler (1990)
Süveyda (1991)
Alaturka şiirler (1992)
Şiirin ilk atlası (1992)
Hesap işi şiirler (1993)
Bir acıya kiracı (1998-Bütün Şiirleri)